Sluisje in de Dender
Ik heb goed geslapen; Arjan minder. Het is bewolkt en het miezert een beetje. We ontbijten in het jeugdhonk, want daar is het droog. Ik zet een potje thee. Er is nog een stel met fietsen en een tentje op de camping. Ze (ik noem ze stel A) staan achter ons als ik ’s morgens in de campingwinkel een paar koffiekoeken haal voor onderweg. We hebben nu geen contact. Later zien we ze weer en zal blijken dat hun einddoel de Pyreneeën is. Het vertrek is om 07:30 uur. We ploeteren weer door de opengebroken wegen en bereiken eindelijk weer glad asfalt. Vandaag heet het eerste deel van de route de Leirekensroute.
Deze route -nu fietspad- loopt grotendeels waar vroeger de spoorwegverbinding Londerzeel-Aalst liep. We drinken koffie op de markt in Aalst. Vanaf Aalst volgen we het jaagpad langs de Dender. De eerste afbeeldingen van de jacobsschelp verschijnen op het wegdek. We zitten goed! Het Vlaamse deel van het Denderjaagpad is prachtig. Het Waalse deel is verschrikkelijk slecht. Een dunne ijzeren reep in het jaagpad markeert de grens Vlaanderen-Wallonië. De taalgrens is zichtbaar en uiterst scherp getrokken. In Lessines eindigt het jaagpad. Mijn linkerknie geeft nog problemen bij het lopen, maar het fietsen gaat steeds beter. Ik rijd expres langzamer en in een lage versnelling om de knie niet te veel te belasten.
Lessines, nog maar 1789 km??
Net buiten Lessines hangt een jakobsschelp aan een hek bij een watertoren. Op het hek staat de afstand naar Santiago vermeld: 1789 km. Dat lijkt me erg optimistisch. De route wordt heuvelachtiger; het weer wordt beter. Even voor Maulde ontmoeten we stel B. Zij (man/vrouw van circa 35 jaar) zijn de tocht gestart in Breda. Stel A rijdt ons voorbij. We ontmoeten ze weer op de camping in Tournai (Doornik). Ze staan naast ons; ze komen uit de Zaanstreek.
Ik schat ze rond de 45 jaar. Stel B is er ook. Zij hebben panne. Het achterwiel van haar fiets is kapot. Ze wijt het aan het slechte Waalse pad langs de Dender. Ze gaan morgen in Tournai een nieuw wiel kopen. We drinken het kleine flesje wijn dat Stijn en Monique ons hebben meegegeven om de dippen tijdens onze tocht goed door te komen. Alhoewel er in de verste verte geen sprake is van zelfs maar het kleinste dipje besluiten we de wijn toch te nuttigen.
Camping in Doornik (Tournai)
Scheelt weer in gewicht. We eten in de stad. Later zal blijken dat dit de minst goede maaltijd is geweest. De kip op het menu is volgens mij dagen geleden gekookt en wordt na een minuutje of wat in de hete, zwarte boter uitgeserveerd als ‘poulet du jour’. We zoeken een internetpunt. Vragen levert alleen wazige verhalen op. Bij toeval vinden we een punt vlakbij waar we onze fietsen hebben staan. Het stadscentrum laten we voor wat het is. Mogelijk een andere keer bezoeken. Het moet er best aardig zijn.
Tags: Add new tag, Camino, Camino de Santiago, Camino Frances, Santiago
Camino de Santiago 
Plaats een reactie